Si një zog pa krah
Një dëshmor i ri ra
Ra nê luftë për të mos vdes kurrë
U mbulua trimi me flamur

Po pret nëna pa durim
Pse s'u kthye biri im
Mori rrugën në shkollë për të shkuar
Një plumb barbar e ka qëlluar

Mos më prit oj nëne ime
Deri këtu ishte jeta ime
Mos më qaj pash diell e hënë
Për Kosovë unë rashë oj nënë

Gjer sa më mbuloi dheu
Mu duk se jam gjallë
Po vdiqa oj nënë
E ti mbete pa djalë

Poezia e shkruar ne vitin 99-tën.
kur isha refugjate në Tirana.