Dikur te humba, e bashke me Ty une humba edhe veten.
Por une e di qe kohen me s'e kthej dot pas.
E qe atehere nuk ja pashe me hajrin kesaj jete.
Cdo dite kam e kam jetuar qe si e si vetmine ta vras.

Me mungon cdo sekond te dites time.
Ah.. shpirti im, Ti nuk me pate kurre asnje faj.
Nuk te vleresova dot, Ty dashuri te jetes sime.
Madje... nuk ishe vetem dashuri... por pertej saj.

Te desha dikur, te dua sot, neser edhe me shume do te te dua.
Per shpirtin tim  Ti nuk do jesh kurre nje e huaj.
Perkrah teje ndihesha tamam nje mbret.
E sot nje skllav, qe haracin tim po e paguaj.

Ja...filloj dhe shiu qe te dy e deshironim.
Eh sa do te doja mes shiut te rendja per tek Ti.
Dhe te t'gjeja buzet permes flokesh qe kullonin.
E ti puthja fort, edhe me fort ne pafundesi.

Eh ta dish se sa me vret mungesa jote.
Nje dite se shtyj...nje jete si ta shtyj valle?
Gjithcka qe me rrethon, me ndihet komplet boshe.
Tani kuptoj qe vec nga Ty, jam ndjer i gjalle.