Kur stuhia kaplon rrugëve
shpirtin ma dridh një shqetësim,
në shtegtim niset ëndrra,
aty ku ç’do ditë lind dielli afër teje
është stina më e bukur.

Një mjellmë liqeni,
mbledh kujtimet në bregun e liqenit,
tok me grimcat e mallit për ty,
Shpërndarë përtej oqeanit,
ku të pasfidueshme janë largësitë.

Ti mjellmë mërgimtare, në vend të huaj
në lundra malli udhëto!