Si hëna e buzëqeshur netëve
Në qerpikët e zinj,
Të ndriquan dhembjet e syve,
Që flasin më shumë se netët.

Secila fjale e embel del….
Vjedhurazi nga sytë e tu
Që i ngjan diellit,
Kur i fal ngohtësi shpirtit!

Për tu bërë drit në netët e mia
Ti udhëton brënda shpirtit…
Më mban në zemër…
Mes dëshirës me shkel syrin tim.

Sa fort më mban në shpirt
Si një kopsht ndjenjash…
Më bëjnë për vete,
Më bën të ndihem si flutur..

Me aromë dashurie, rrethon netët e mia
Si vala e bardhë shpalosur n’detin tim,
Ditët i ndaj veç për ty
Zemrën tënde e përgëdhel me poezi.