Kur eci ketu ne park se si me duket,
Nje ndjenje e trazuar, ne gji po me struket,
Eci ne heshtjen time, ashtu ngadal,
Nuk di cfare te them, ngelem pa fjal!

Mundohem te krahesoj parqet tona,
Imazhet e tyre gati me nxine,
Kudo plehra te hedhura tej e tutje,
Dhe ato te shkrete te kthyer ne djerrin!

Endem endem ne mes drurve e gjelberimit,
Mes lulesh dhe zogjve qe kendojne prej gezimit,
Edhe pse ika larg, imazhet s'me jane ndare,
As korbat dhe sorrat qe kendojne mbi pemet e thare.