Sokrat Habilaj
Ata Që Ma Shanë Atdheun
Ma shanë atdheun, ma shanë nga nëna,
Në një bar, mbushur me të bardhë e negër...
Shtrëngova dhëmbët të mos më çahej zëmra,
E mbi ta të lëshohej si bishë e egër...
Ma shanë atdheun buzë detit Egje.
Si m'u mbyll goja e nuk volla mallkime!?
Po për kë t'i shaja!? Ata s'kishin atdhe...
Ma shanë atdheun, në gjuhën time.
Në një bar, mbushur me të bardhë e negër...
Shtrëngova dhëmbët të mos më çahej zëmra,
E mbi ta të lëshohej si bishë e egër...
Ma shanë atdheun buzë detit Egje.
Si m'u mbyll goja e nuk volla mallkime!?
Po për kë t'i shaja!? Ata s'kishin atdhe...
Ma shanë atdheun, në gjuhën time.
Më shumë nga Sokrat Habilaj
- Dy Gjysma Dashurish
- Ti Doje Të Bisedoje Me Yjet
- Edhe Unë, Si Të Tjerët
- S’Të Zgjodha Vetëm Për Vete
- Ti Nuk Shkruaje Vjersha
- Për Ata Që S’Kanë Ikur Ende
- Një Atdhe Tepër
- Nëse Të Mërzita
- Shpallja E Humbjes
- Bota Ime
- Kur Të Desha Unë
- Tani Që Shpirtin Ma Grabitët
- Gratë Dashurojnë Burrin Që Mungon
- Fundi I Një Loje
- Etyd Për Ditëlindjen Tënde
- Ditët Me Ty
Komente 1