U deshën, por tani ai nuk është më,
Pranë saj, një tjetër shuan zjarrin.
Kur ajo në heshtje, puthet me të,
Ai pyet:-Thuaj, më do si të parin?

Po ajo s’flet, e mërmëritë me vete,
Ndërsa në dy sytë një pikë loti rri.
”Ç’shijon në buzët e mia me etje,
Janë veç thërrimet që ka lënë ai…!”