Nëse do më vrasësh, mos më vrit kështu,
Pak e nga pak, duke ma ngrënë veten.
Dhe po nuk ke armë, të gjej unë diku,
Lindjen s’e zgjodha, le të zgjedh vdekjen.

Mos më vrit si uji, që bie në shkëmb,
Dhe pikë pas pike, hap plagë në mish.
Po më vrave, mos më lërë në këmbë,
Që të shoh një burrë, si kthehet në ish.

Nëse do më vrasësh, mos i bjerë aq gjatë,
Që të ndihem vdekur, pa u shuar zjarri?
Nëse do më vrasësh, mos qëllo me baltë,
Pse ta bëj me turp, udhën për tek varri?

Mos më vrit me tallje, se lëndon dikë,
Që më do të gjithin, më do dhe në thua.
Kur më vret kështu, s’të vjen keq për të,
Po vdiqa me pjesë, si do më qajë mua!?