Sokrat Habilaj
Edhe Njëherë Për Motrën
Në telefon, zëri yt më vjen nga larg,
Po s'di ç'të them se një lëmsh malli më djeg në gji,
Veç di se nëna ime do jetojë gjatë,
Sepse do jetojë sa kohë do të jetosh ti!
Gruaja lë punën në mes, që tej në skaj,
Krahët hap drejt meje, si qiell i kthjellët,
Ç'më pëshpëritë në vesh, si e zënë në faj:
"Ah, që s'e bëra një motër për djemtë!"
Po s'di ç'të them se një lëmsh malli më djeg në gji,
Veç di se nëna ime do jetojë gjatë,
Sepse do jetojë sa kohë do të jetosh ti!
Gruaja lë punën në mes, që tej në skaj,
Krahët hap drejt meje, si qiell i kthjellët,
Ç'më pëshpëritë në vesh, si e zënë në faj:
"Ah, që s'e bëra një motër për djemtë!"
Më shumë nga Sokrat Habilaj
- Ata Që Ma Shanë Atdheun
- Ti Doje Të Bisedoje Me Yjet
- Dy Gjysma Dashurish
- Edhe Unë, Si Të Tjerët
- S’Të Zgjodha Vetëm Për Vete
- Bota Ime
- Ti Nuk Shkruaje Vjersha
- Tani Që Shpirtin Ma Grabitët
- Shpallja E Humbjes
- Për Ata Që S’Kanë Ikur Ende
- Një Atdhe Tepër
- Nëse Të Mërzita
- Kur Të Desha Unë
- Kur Më Mungon Ti
- Gratë Dashurojnë Burrin Që Mungon
- Fundi I Një Loje
Komente 0