Duhet t'luash lumturine tande per dhimbjen...
Dhimbja si shprese per të rilind.
Duhet t'duash derisa t'lendohesh dhe të mesosh prej gabimeve.Duhet t'shikosh errësiren dhe të mendosh që kjo nate ka per t'kalu!
Duhet t'jesh kokefortë,
por asnjehere kur asht fjala per të urryer dike.
Duhet t'kesh zemer t'forte si hekuri,
per ata që kthehen duke t'premtu se do t'ndryshojne...
Sepse asht genjeshtra ma e madhe që asht thane najher.
Duhet t'a vesh veten ne loje me grushtat e mbyllun dhe me zemren e hapun.
Duhet t'sforcohesh por je derisa t'thehesh...
Por të permiresohesh.
Vetem kush permiresohet e tregon veten.
Pjesa tjeter asht vetem diferenc...
Nje pike e papercaktume mbi nje flete të bardhe.
Duhet t'rrezikosh zemren, t'pranosh humbjet per t'dasht fitoret.
Duhet t'jesh si nje suprize, si nje prezenc që s'pritet nga askush sepse e mendonin t'perfundume, t'kalume, t'pavlershme.
Duhet t'fillosh per të perfundu at' që ma shume don.
Veten.