Vjeshtë, pyjet na mbetën të përgjumur
shtrëngatat u kthyen me fije të errëta
zjarret e dimrit ndizeshin
në shpirtrat e molisur
retë e ngjyrosura dhe me të zeza
qiellit shpërndaheshin ndër sheshe të larmishme
derisa ankthet u murosën nëpër akullnaja….
mes krahëve të kohës fluturonim
Fantomët e prera në mesnatë
para gdhirës së ditëve të zeza
ndaluan tek kolonat e errëta…
mbetëm rrugëve për rreth fqinjëve
atëherë kur ne fluturonim me mendime
mes ëndrrave të ceka të këtij shekulli
tingëllimat heshtjen e zgjuan
para kolonave të errëta duke brohoritur
promovonin vetëm errësirë
nën hapësira njerëzit mbetën të zhdjergur
kohën në mesnatë plogështia e kishte fjetur
nën rrezet e zeza të së kaluarës
aty me kohë kishin fjetur edhe zogjtë e vendit tanë
mes kolonave të errëta të këtij shekulli
për jetë me ngulmë kërkonim
vetëm zhurmën tonë
asgjë më tepër…