Viti 1965.
Në horizont, kaherë dëgjohen rënd
tingujt e një jehone duke gërryer
pëlhurën e shpresave në një kënd
gjurmët e kohës e kishin shqyer…
nën puhizë tingujt pëlhurën valëvitën
me përkëdhelje retë u bashkuan
fatin me ndezur nuk arritën
u fundosën dhembshëm në humnerë….

01.02.1965, vjersha u lexua në mbrëmjen letrare të studentëve shqiptar e mbajtur në shoqatën letrare-muzikore “Përpjekja” në Beograd. Ishte koha kur Adem Demaqi u burgosur për çështje kombëtare.