E dashur, te "Lëndina e zanave" aty ta ndëgjova zërin kalimthi
Më beso se ,unë u luta të kam krih, të të vijë pas ty horizonteve
Pash buzëqeshjen tënde nuk die ta përshkruaj hynore disi
Si ta thëm shkelqësi,si vesë e mëngjesit ,jo nuk ishte e kësaj bote.


Buzë liqerit trup shkumbues,që valë vallëzuese gazëshëm buçet
Nga thellësia e errët më vjen, me një tingull të kristalët, rrënqethës
E unë me shiqimin tim thellë shpues,nostalgji që loti ma nxjerrë
Lëshoj një zë këmbues ,trishtoj qiellin, që të të shoh më duhët më par të …. !


Dielli lundëron drejt shtratit të kuqërrëmt,hëna filloj të zbrazët mbi tokë
Pritjet shkëlqenin,hënëhijet e nates rromantike t’errëta si piskama e poetit
Edhe yjet u plasën ,edhe vala në tallase u plas,syt u plasën
Se stë pash dhe,më ike si hije mu në atë natë,por zërin ta ndëgjova,e dashur..!