I pranguar nga dashuri e zjarrët përvëluar ,ftohët më vjen
Si i verbuar tunelit ëndërrak të quajtur jetë,djerës e vrer toksik
Nga syt e tu unë gjeta dritën,përmes lotëve që ti ëndshëm nxjerrë
Gjarpër ledhatues ti "Lule e së keqës"mallkuar nga pendë e" Bodler".

Varrë e vazhga mbi lëkur,të qeshurat e t’qarat mëmërin
Rrugës i u bashkova një karavanit biduin, mirëseardhje më dhan
Pas nesh gjurmët i vrau era ,për mua nuk kishte më kthim
Dhimbshëm hënës i qahësha ,unë si ujk i gjor natës ulurim….