Më duhet sonte patjetër
fluturimi yt
Për ta nxjerrë fytyrën time
Ferrit t’Dantes

Unë e toka kemi plagë shpirti

Sonte kutinë e Pandorës
do ta hapim
Askujt nuk ia la dashninë
e Ajkunës
Të ma merr nëpër këmbë

Edhe nëse janë zotna
të qiellit e të tokës
Luftëtri i shtatë brezave
të lirisë dikur isha

Merrni nga unë
Çfarë do që ferri më kërkon

Betejat i ndajë
veç me dashuri luftëtarësh
Edhe nëse më ofrohet
Kopshti i Edenit

Nuk e dua as guximin
e kalorësit venedikian

Çfarë u bë
kur mbeta peng i fjalës

Në çmenduri thonë
nuk i duhesh botës

Asnjë perëndi sot
fjalën time më nuk e kanë

Më duhesh Cezar
sonte t’i kujtoj këngët e Homerit
Ato që i ringjallin betejat për Trojën

Njëmijë herë i kam numrue
952 kafkat e Çele Kalasë

Asnjëherë dhembjen
askush s’ma mori për këto plagë.

PS: Çele-Kalanë e ndërtuan turqit me 952 kafka shqiptarësh në Nish!