Në sytë e diellit
E dini kush më rri
Kush ju dërgon ngrohtësi
luleve të prillit

Është një fjalë e bukur
me fytyrë të gjallë
E ruaj si relikt jete
në na t’bukurën përrallë

Nga do që eci
e ngado që shkoj
Udhën për tek dielli
me zemër e përqafoj

Për besë Doruntine
Të kam dhanë fjalën
N ‘varg hyjnish
t’kam e n’gjeth dafine

Ty t’i falim
Edhe ëndrrat më të bukura

Retë e bardha
t’sjellin veç gëzim
Në tokë më shpejt
vijnë pranverat tua

Ato lule
që ti i deshte
më t’i lanë në krua

Kur etja të merr
ti zbret bashkë me yjet

Ç’bukuri për tokën
kur vjen si mbretëreshë
Një vend në shpirt
ta rujmë he burrëneshë

Sytë e diellit
sërish të marrin hyjneshë.