O këngëtar i Palestinës më thuaj të lutem
Si bien dhembjet nga gjethet e pikëllimit
Kur gjaku ka përtokë sytë e botës
Para pasqyrës së vetëdijes dhe turpit
Si vriten pëllumbat tek vendi yt aty në breg
Dhe të kuq bëhen detet e burimet

Më trego poet si ngulfatet zogu nëpër re
Nga flakë e zhvendosjes dhe shpronësimit
Si fshihet fshati i lindjes sikur shkronjat
Dhe si shkruhen poemat e trishtuara të botës
Në cilat paralele grabiten male dhe lumenj
E në çfarë meridianë ajri mes qiellit dhe tokës

Më fol njëherë për helmet dhe sëmundjet
Dhe për të pashërueshmen e quajtur shpresë
Për trëndafilat e rrallë dhe letërnjoftimin
Numrin rendor të qytetarit himnin kombëtar
A korrigjohen padrejtësitë me një reportazh
Si përtërihen lisat e gërvishtur me sëpatë

O këngëtar i Palestinës më thuaj të lutem
Çfarë ruhet përtej qiellit e kufijve të fundit
Si blerojnë njëjtë livadhet me gardhe ndarë
Çka ruhet nëpër ëndrrat e trashëguara
Për tokën, grurin, detin, kripen dhe plagën
Rënien e ushtarit dhe zambakun e bardhë