Një ditë do të vdesim.
As në emër më nuk do na thërrasin.
Do të na emërtojnë "xhenaze".
As adres nuk do të kemi.
Me vete do të marrim dy metra pëlhur.
Mbi varr një gur.
Një epitaf të shkurtër.
Do të tretemi.
Bota do të ecën edhe pa ne.
Ata që na duan do të na vijne në varrim me lot në sy.
Ata që nuk na duan do të vijnë në varrim me fytyrë të ngrrysur.
Me kokën ulur të gjithë.
Shpejt do të harrohemi nga të gjithë, ashtu siç i kemi harruar vdekurit tonë.
Jeta nuk do të ndalet për asnjërin nga ne.
Ne të gjallët kemi mbetur pa ata që na kanë vdekur.
Ata të gjallët pas nesh, do të mbesin pa ne.
Të gjithë do të mbesim pa dikë.
Jeta e kësaj botë është ndarje.
Do të mbesim vetëm emra në gurët e varreve.