Hidh nje sy nga historia
mendo ceshte dashuria
dor per dore puthje te fshehta
romanticitet, poezi, fjale e vepra

kishe frike ti propozoje
mundoheshe tipin ti kuptoje
flake fytyra, te dua kur thoje
cdo gje ishte, ghithcka doje

me trendafil ne dore e prisje
si ta gezoje mendjen e vrisje
dite e nate per te mendoj
endrra, shpresa ti ndertoje

parfum te dukej emri saj
perendesh e zemres, lule ne maj
mbi te gjitha ajo qendronte
boten tende e pushtonte.

Ja arriti epoka arte
shikimi pare, takimi zjarrte
skane aq kohe per te menduar
eshte koha erotizmit te shfrenuar

degjenerimi ska te sosur
dashurine e kane fundosur
personalitet ska, karakter me pak
u dogj gjithcka, mori flak

diku degjuan mbi emancipimin
ngaterruan konceptin me degjenerimin
te lashte te therrasin, madje mitik
nese sje modern, person erotik

ne maje te piramides, qendron pasuria
dikur deshtoi Akili, e jo me dashuria
dhe ndergjegjja aspak nuk e bren
o njeri i shpifur, person modern

lart e posht bredh e vendi ste mban
te ndryshosh partner mendjen e ndan
ti bushter e pacipe qe sdo shohesh drit
me sa mund e djerse, familjate ka rrit

ajo te ka rrit, te keshillon gjithashtu
i lajkaton me fjale, ne zemer i ke mohu
mendimet qe shprehin te duken qesharake
o krijese idiote, qenie shtazarake