U ndamë qyteti im,
kemi vite pa u parë
malli u shtua u bë mal.

Të lashë
qyteti i ëndrrave rinore,
e për një kohë të gjatë
s’u pamë.

Mall
për vendlindjen,
ah sa shumë mall!

Kur ika
mora me vete
pak qiell, pak tokë
e nga liqeni një vale.

Këto ishin
strehzat e zemrës time
kudo që jetova.