E pashë rrezen e diellit mëngjesor,
kur lehtë e lehtë përshkoi buzën tënde,
tek buzët e mia ndjeva të kalojë,
një puthje pranverore e ëmbël.

Një tingull kitare më zgjoi nga kjo ëndërr,
një erë e lehtë më ledhatoi.
në një rrugë vjeshtore mes një pylli të dendur,
cicërima e një zogu zemrën ma gëzoi.

Rrëmbemëni dhe mua o tinguj-kitare,
mermeni me vete ju ciklone dashurie,
me tingujt ëmbëlsova zemrën djaloshare,
le të dëgjohet mes tyre tyre dhe kënga ime.

E pashë rrezen e diellit mëngjesor,
në buzën tënde plot hijeshi qëndroi,
buzët e mia një dridhmë i përshkoi,
një ëmbëlsi që shpirtin nga gjumi ma zgjoi.