Me kukëza po e ndrydhë shtatin drejt varrit!
Unë, dikur gati, hero, martirë, e po çka tjetër?
Mbetem te përpijë, nga ilaçet, qe mi japin!
Shtati im i ri, me është bërë i vjetër! .

Nga skamja ''skëterrë'' me behet dita.
Unë qe kisha dy sy skifteri.
Atje ku thërriste kombi, atje tek prita!
Atje ku u gjymtova! E tash ''thirrem i mjeri!

O natë e varrit, me merre me vete!
Se ne mos këtu? Unë prehje po gjeji?
Nuk me banë te shohë, ''sytë e përlotur''!
As dhe një copë bukë, s'kam me se ta blejë!

E te tjerë sillen, po si nuk u shqyhet goja.
Hanë e pine, flasin, ulurin!
Në dhashë ''Zoti' 'te merr fund kjo loja!
E mua te shkretin, ma, mos te me ngasin!
''Me kukëza ka kohë qe po ikën ''drejt varrit''!

Nuk dua lëmoshë, jo, s'jam për mëshirë!
Dhashë dhe gjymtyrë, për amanetin e t, parit!
Mbase në amshim do jem ca ''më mirë''?
Nuk do ja beji qejfin "zuzarit"!