Shefik Arifi
Penën Ja Thyen Poetit
E mbyllën poetin si hajdutin në burgë
I morën penën e ja thyenë copë copë
Lotët nga sytë i rridhnin si shiu curgë
Dhe në shpirtin e vrarë ju hapë një gropë.
I dhanë çekan e lopat të bënte mure shtëpie
Këto janë për ty, i thanë duke e sharë
Poeti me zë bërtiti; oh pika që s‘ju bie
Kur i thyeni penën atëherë poetin e keni vrarë.
Nën trysnin e xhelatit bëri mure me llaq
Me gjakun e tij shkroj në murë një vargë të lirë
Poeti vdesë po ja thyetë penën, vetëm kaq
Pa penën e poetit bota është plot errësirë.
I morën penën e ja thyenë copë copë
Lotët nga sytë i rridhnin si shiu curgë
Dhe në shpirtin e vrarë ju hapë një gropë.
I dhanë çekan e lopat të bënte mure shtëpie
Këto janë për ty, i thanë duke e sharë
Poeti me zë bërtiti; oh pika që s‘ju bie
Kur i thyeni penën atëherë poetin e keni vrarë.
Nën trysnin e xhelatit bëri mure me llaq
Me gjakun e tij shkroj në murë një vargë të lirë
Poeti vdesë po ja thyetë penën, vetëm kaq
Pa penën e poetit bota është plot errësirë.
Më shumë nga Shefik Arifi
- Je Tek Të Gjithë
- Unë Nuk Jam Poet
- Koha E Poetëve
- Poetët
- Për Ditët E Sotme
- Të Më Ngrohë Edhe Një Fjalë
- Të Ruaj Vendin Në Zemër
- Të Kam Gdhendur Në Zemërën Time
- Erdhe Si Gjysmë E Hënës
- S'iu Ndava Poezisë
- Ndarja Për Së Gjalli
- Edhe Jetët S‘janë Njësoj
- Ti Qesh Me Ëndje
- Zjarri I Shpirtit
- Me Mua Shiu Nuk Të Lag
- Mos Harro Bir!
Komente 0