Sa herë, rrugës eci si i pirë
Kokën me halle, plumb të rëndë
I shmangem të gjithëve, të liq e të mirë,
Qetësi të gjej në ndonjë vënd!

Hallet, mundohem si ti zgjidh diku,
I vetëm, strukur, në ndonjë qoshe
Më japin bezdi, të liqtë pa tru,
Por dhe të mirët, me këshilla boshe!