Ti sërish do të më duash,
ndoshta jo si atëherë,
Unë të mësova si të vuash,
si të vdisje pa u lerë...
Dhe me lot diçka të thuash.

Shkrihet shpirti në tënden frymë,
Diell pa ditë ndjenjën përflak,
Mall që fle në sytë pa gjumë,
Ti do më duash fare pak
Ndërsa unë, shumë më shumë.