Kokën lart, dorën n'zemër
Para vetës kem një emër
Kem një emër, një flamur
Emrin shqipe, të gdhendur n'gurë.

E ka thënë edhe vet Zoti
Se kjo tokë, rron që moti
Babë e Gjysh sa mbahet mend
Mish e kocka kan lënë n'këtë vend.

Shqipëri të kemi zemër
Nuk e mban ti kot këtë emër
Ke një popull plot lavdi
Kush të njeh, të ka lakmi.

Kush njollos vyrtytet tua
Kush s'e mbronë atë që është e jona
Tash a vonë do të dëshmohet
Se nuk rrjedh nga gjenet tona.

Kush të shkelë me hile pragun
Deren e Kullës, kurrë s'ja hapim
Me traditë e kem ndër breza
Edhe hasmit hakun ja japim.

Kem shumë fe, por kem një besë
Kush bënë t'keqën, n'Kullat tona
Le të dij qielli dhe toka
Se nuk jan prej Nënave tona.

Historinë kush s'ta njeh
S'është i yti, është tutje
Ke plot trima e trimëresha
Djem sokola, vajza princesha.

Me traditë e me zakonë
Kur troket miku te dera
"Mirë se t'bjen i lumi Zot"
Kështu i themi gjithahera.

Kokën lartë, dorën n'zemër
Këndojm himnin e Atdheut
N'ballë flamurit kuç e zi
Që valvitet plotë lavdi.