Kur mendoj fëmijërinë,
gjyshen kujtoj,
ulur në verandë
si zonjë e rëndë.

M' kujtohen kukullat
që me dorë m'i qepte,
ia priste edhe rrobat
si t'ishte rrobaqepëse.

Ju drejtoja asaj
sa herë kisha pyetje,
ajo ishte enciklopedia
e atyre viteve.

M'kujtohen netët e verës
kur rrinim zgjuar deri vonë,
historitë që m'i tregonte
me adete e zakon.

Ndjej shumë nostalgji
dhe e kujtoj me mall,
gjyshen time t'ëmbël
me aromë portokall!