Ti erdhe, trokite ne zemren time
per ti dhene kuptim, kesaj jetes sime
per ti dhene vizione, te skalitura ne mur
qe mban emrin shpirt dhe nuk konsumohet kurr

si flladi pranveror, lulet ne maj
endrra me e bukur, nuanca e saj
aroma e lules, bukuri mahnitese
rrezja e pare e ngrohte, qe me fal drite

si shperthim vullkani, vala nje termeti
feja ime shtrenjte, ku beson i mjeri
fillimi i jetes, kur e fali Perendia
ti je gjithesia, te therras dashuria

cdo dite e cdo cast me ben te mendoj
te dua pa fund, pa fund te dashuroj
ne fron qendron, aty je ndaluar
mbretesh e zemres sime, shpirt i dashuruar.