>
LETERSISHQIP

Njeriu I Pështymës

Djalli yshtur e kishte
që ta pështynte krejt botën
.
E pështyu veten fillimisht
më pas tokën varret fisin
.
Pështyu lulet pështyu lisin
lumenjt dhe detet pështyu plisin
.
Kur nisi të pështyejë kah qielli
Zoti e humbi durimin
e dha urdhër t’i qepej goja
.
Por ai vazhdoj të pështyente
e pështyente brenda vetes
dhe fryhej e fryhej si një tollumbace
.
Thonë se thellë trupit të tij
është krijuar deponi e madhe pështyme
ku krimbat loznin hareshëm vallen e mortit