Kot të erdha te shtëpi e re,
poet kokëkrisur!

Edhe prej varri paske ikur
t’i këndosh të bukurës Anitë,
vashës që s’u jepej as Perëndive.

Kurrë s’ke qenë i rehatshëm
bre lum miku!

Sy njerëzve të hekurt lozje me zjarr
dhe kur qielli ndizej mbi Kosovë,
me gur e gjuaje edhe Zotin!

Ti, o dreq poet!