>
LETERSISHQIP
Ivan Pozzoni

Një Mbrëmje Me Sonjën, Adriana-n, Sylvjën Apo Marijkën

NJË MBRËMJE ME SONJËN, ADRIANA-N, SYLVJËN APO MARIJKËN

Kjo mbrëmje kaloi midis Italisë, NOE-së dhe pritjeve seksuale të Marijkës,
e cila pas dy shisheve Lancers sfidoj këdo që të entuziazmohet,
e çarmatosur, hidhem në shkrimin e një teksti të ri,
E lë Marijkën të argëtohet me Valentinën dhe i nënshtrohem një tjetër alkomateri,
Nuk bie në gjumë, më duhet Roipnol, përdor një sonet poezie nga Intini,
Bie në gjumë, pas tridhjetë sekondash, duke kursyer para me përdorimin e vargjeve adamantine.

NOE, NNOE, NSEAE më acaruan,
Ndihesha si Dionisi në një jetë të lirë nga çdo intrigë artistike ose estetike apo estetiste në një qendër masazhi kinez
që, pas shërbimit, përfundon në një mënyrë shumë të sjellshme
si me raportet e stafit editorial të revistave italiane
një blowjob terapeutik refuzohet vetëm për stafin editorial të prostitutave.

Dje pata homazh për futjen në Hurdu dhe Bengalisht,
sot më është dashur të debatoj me një pronar pa tru të Aliut,
Vdekje nga Uji, dhe ata ende nuk e kanë kuptuar se janë mbytur
shtatëqind aktivistët e mi mezi presin të gjejnë faqe të raportuara,
çdo departamenti editorial dhe të shkatërrojnë blogjet e amatorëve
qëllimi është të transformohet grupi i artistëve italianë demokratë të krishterë në militantë.

Lancerat kanë mbaruar, Marijka dhe Valentina bërtasin në dhomën e gjumit
është koha të hidhemi në përleshje si një person i pastrehë që hidhet në Caritas,
në botën artistike e lejoj Giorgio Linguaglossa të më qortojë,
në Rezervën time Indiane, vendosem si një Indian i Kuq me përvojë,
ndihem si luftëtari i fundit Sioux kundër kalorësisë amerikane
nuk ka kuptim të shkruaj vargje që as italianët nuk i kuptojnë.
UNA SERATA CON SONJA, ADRIANA, SYLVJA O MARIJKA

Questa sera è trascorsa tra Italia, NOE e aspettative sessuali di Marijka,
che dopo due bottiglie di Lancers sfido chiunque a darsi la carica,
disinnescato, mi butto sulla stesura di un nuovo riot-text,
lascio Marijka a divertirsi con Valentina e mi sottopongo ad un altro alcoltest,
non mi addormento, serve il Roipnol, uso un sonnetto poetry di Intini,
mi addormento, dopo trenta secondi, risparmiando soldi con l’uso di versi adamantini.

La NOE, la NNOE, la NSEAE mi hanno rotto il cazzo,
mi sentivo Dioniso in una vita libera da ogni intrallazzo
artistico o estetico o estetista in un centro massaggi cinese
che, dopo il servizio, finisce in maniera assai cortese
come con le relazioni delle redazioni delle riviste italiane
un pompino terapeutico si rifiuta solamente alle redazioni puttane.

Ieri ho avuto l’omaggio dell’inserimento in hurdu e bengali,
oggi ho dovuto litigare con un decerebrato tipo titolare di Ali,
La morte per acqua, e non hanno ancora capito di essere annegati
i miei settecento movimentisti non vedono l’ora di reperire siti segnalati,
ad ogni dipartimento editoriale e annientare i blog di dilettanti
l’obiettivo è trasformare la risma di artisti italiani democristiani in militanti.

Il Lancers è finito, Marijka e Valentina urlano in camera da letto
è ora di buttarsi nella mischia come in Caritas si butta un senzatetto,
nel mondo artistico lascio che mi rimproveri Giorgio Linguaglossa,
io, nella mia Riserva indiana, mi accomodo come scafato pellirossa,
mi sento l’ultimo guerriero Sioux contro i cavalleggeri americani
non serve a un cazzo scrivere versi che non capiscono nemmeno gli italiani.