O DITARI IM me ka marre malli për tyt,koha dhe era e jetës me largoj nga lapsi dhe heshtja ime.
Ku ta nisi,ku te filloj...
Është ora gjashtë e mëngjesit, dhoma ime është akull e ftoftë por duhet te përgatitem për te marre rrugën ne Shkodër. Ekspozita ime kishte përfunduar dhe duhej ti kthej pikturat (fëmijët e mi) qe e treguan tregimin e ndaluar nga Plava. Ne ato momente te udhëtimit mendoja “a thua e kuptuan ngjyrën time, athua njëjtën një pike dhimbje nga mesazhi im”. Por mua vinte një sfide e papritur bash ne ato momente trokiti ne zemrën time.
Ne telefonin tim erdh një mesazh, një foto ne sekondat e para me rrotulloj turnin. Ishte vendosur shenja e komunikacionit ne Murin qe është një qytete e vogël qe i takon Plavës dhe thotë
Pec- SRB, ne dy gjuhe serbe dhe malazez.
Pas pak u ndalem ne Tamar,aty e postova foton dhe bëra një shkrim te shkurte, vazhduam rrugën.
Sytë e mi te mbushur me lotët me përsërisnin “ deri kur do te heshtim, çdo vit me shume e me shume te shkelur jemi nga komuna e Plavës, si duket nuk e dimë me dallimin ne mes dhimbjes dhe frymës “
Mendimet mi trazoj thirrja telefonike. Ishte ambasadorja e Kosovës, e shqetësuar Ariana Zherka Hoxha. Shkëmbyem mendime...
-Do te rrimë ne kontakt –fjala e saj me beri me dije qe kësaj radhë ndryshe do te trajtohemi nga komuna e Plavës.
Vazhduam udhëtimin, por tere kohen mesazhet vinin, nuk u përgjigja, prisja kur te kthehem ne Plavë.
Kur u kthyem çdo gurre kishte lëvritë nga vendi vet, disa shanin disa me kërcënonin, mbeta e hutuar. E bëra veten gurre dhe si mjegull kalova neper atë rrufe. Atë nate ne studio mendova gjate dhe vendosa te shkoje te vendi i ngjarjes dhe aty ti përgjigjem te gjithave akuza dhe dyshime.
E thirra vëllain tim dhe i thashë do te nisem për Murin, i kërkova besën e shqiptarit qe te mos reagon pa marre parasysh çka do te ndolle.
Ne mëngjes bora sa kishte filluar, ftoftë buzët ti çante por unë e kisha vendos. Me mua erdhi Iber Hoti dhe plani ishte ai te qëndroj ne veture, e dija qe femrës nuk guxojnë ti kërcënohen me dhune, të paktën ashtu mendoja. Ne fillim ata ishin gati te me sulmojnë por kur e morën vesh është një mashkull me mua u qetësuan pak. Dhe unë vazhdova me incizimin e shenjës dhe përgjigjet për ata qe mendonin se kryetari i Komunës nuk ka qene i vetëdijshëm. Ai është një antishqiptare i madhe Nihad Canociq.
U ktheva ne Plave dhe akuzat vazhduan, unë ende pre kryetari ti zbaton obligime ligjore ndaj pakicës shqiptare...

Plava nuk do te heshte me...