Të mendosh për dashurinë, të bën të jetosh,
se të duash është lumturi hyjnore,
ku magjitë e jetës i ndiejnë të gjitha shqisat,
dehur, harruar pas vezullimit të ngjyrave,

ku rrezja e shpirtit shkëlqen në sy
e shpirti fluturon mbi re.
Ku deti i mendimeve bëhet
pasqyrë e thellë e siluetës së ditëve,

kur era e kohës trazon me këngën e saj
e alkimia e zjarrit të shenjtë përshkon si vetëtimë
e ndez etjen për puthje dashurie plot kënaqësi e ethe.
Nga emocionet frikësohet arsyeja e heshtur,

kurse fati zbukuron ekzistencën e dhimbjes
e nga vuajtja lind shpresa e ëndërruar.
Të duam është sekreti i kësaj bote.