Kur zë e ngryset dita e përhime
Dhe nisin të përgjumen plot vegime
Ca mllefe, ca inate, ca metime
Një tog me hi, një mal zhgënjime
Filloji flas e vras vetveten time.

Pse rashë pre e kotësisë
E kohëhumbjes, rastësisë
E rrethit mëkatar të prapësisë
Ku plot shtriganë të babëzisë
Shtërngojnë lakun e fatkeqësisë?

Kur zë e ngryset dita e përhime
Filloji i flas e vras veteveten time….