Ky telefon s’më lë të fle
Zë i pazëshëm, anonim
A nisesh nga një botë kërcënuese
A nisesh nga një botë pikëllim?
Mos vallë dikë e merr malli për mua
Për “alon” time pak të ngjirur
Mos vallë dikush me plagët e mija
Hapur herët nëpër shpirt
Një balsam pret, që nuk ia dhashë?
O shpirtra të harruar
Sy që nuk i shoh
Buzë që i kam puthur
Dhe pastaj i kam lënduar.
Jam këtu!
Pres i tmerruar.
Jam vetëm dhe pres
Askurrë s’do ta praj trupin e pritjes.