Vahit Nasufi
Hashim Shala
Me rastin e dyvjetorit të ndarjes nga jeta
Moj Kosovë kafaz bilbilash,
Fole solistësh dhe shahirash,
Shumë prej tyre janë të ndjerë,
Por, nuk harrohen asnjëherë.
Për një këngëtar shpesh bie fjala,
Për rapsodin, Hashim Shala,
Në jetë erdhi n`fshatin Vërboc,
Afër Drenasit, ish Gllogoc.
Në vitin 1936 -të, lindi Hashimi,
Nga nënë Fatimja, babë Xheladini,
Lindi n`gjirin e ngrohtë familjar,
Pak i varfër, por, shumë bujar.
U rrit bashkë në një votër,
Me tre vëllezër dhe një motër,
Zoti i fali zërin unik,
Një zë të ëmbël melankolik,
Ishte një burrë me shtat të lartë,
Kishte kulturë dhe edukatë,
Me tipare t`larta morale,
Ishte njeri që s`luante prej fjale.
Që në rini punësohet si puntor,
Në minierën e Hades, si minator,
Meqë Hashimi bukur këndonte,
Për karrierë, shpesh ëndërronte!
Jonuz Rukiqi, kur e dëgjoi,
Një çifteli rapsodi ia dhuroi,
Me ca fjalë e këshilloi,
Drejt karrierës e udhëzoi.
Duke menduar për ardhmërinë,
La Vërbocin, shkoi n`Prishtinë,
Në RT Prishtina, u punësua,
Mbi dy dekada, aty ka punua.
Gjatë karrierës shumë vjeçare,
Këndoi në shumë treva shqiptare,
Në shumë koncerte e festivale,
Në ahengje e dasma familjare...
Ishte këngëtar ëmblematik,
Këndonte n`zhanrin folklorik,
Për melosin tonë burimor,
La një thesar t`pasur muzikor.
Me çiftelinë bashkëudhëtoi,
Me vëllezërit e vet ai këndoi,
Dhe me shumë tjerë këngëtarë,
Që i njihte populli shqiptarë.
Ky doajen, gojëbilbil,
Këndoi dhe me Bacën Qamil,
Me Tahir Drenicën të pandarë,
Një duet i famshëm legjendar!
Veprat e mëdha artistike,
I sollën shumë çmime publike,
Dekorata dhe shpërblime...
Që do t`mbesin në kujtime.
Më 19 shtator 2018 -të,
Hashim Shala ndërroi jetë,
Shuhet një yll, nga qielli muzikor,
Humb një kolos, folklori burimor.
Trupin e pajetë të Hashimit,
E përcollëm n`botën e amshimit,
Prej rapsodit për t`u ndarë,
Mijëra njerëz pjesë kanë marrë.
Për këtë urdhër që e jep Zoti,
Prej të gjithëve pikonte loti,
Me kurorë lulesh varrin ia mbuluan,
Për kontributin, referate i lexuan.
Të dashurit kurrë nuk vdesin,
Në zemrat tona të gjallë mbesin,
Veprat poetike dhe muzikore,
Do të mbajnë të gjallë prore!
Aty ndër lule ku je i shtrirë,
Prehu në paqe i dashur shahir.
Ne do të duam si gjithmonë,
Faleminderit, lamtumirë ikonë.
Hashim Shala, kantautor,
Mbi 60 -të vjet me pendë n`dorë,
Ke lind dielli, e perendon hëna,
Rapsod të tillë, s`lind më nëna!?
Moj Kosovë kafaz bilbilash,
Fole solistësh dhe shahirash,
Shumë prej tyre janë të ndjerë,
Por, nuk harrohen asnjëherë.
Për një këngëtar shpesh bie fjala,
Për rapsodin, Hashim Shala,
Në jetë erdhi n`fshatin Vërboc,
Afër Drenasit, ish Gllogoc.
Në vitin 1936 -të, lindi Hashimi,
Nga nënë Fatimja, babë Xheladini,
Lindi n`gjirin e ngrohtë familjar,
Pak i varfër, por, shumë bujar.
U rrit bashkë në një votër,
Me tre vëllezër dhe një motër,
Zoti i fali zërin unik,
Një zë të ëmbël melankolik,
Ishte një burrë me shtat të lartë,
Kishte kulturë dhe edukatë,
Me tipare t`larta morale,
Ishte njeri që s`luante prej fjale.
Që në rini punësohet si puntor,
Në minierën e Hades, si minator,
Meqë Hashimi bukur këndonte,
Për karrierë, shpesh ëndërronte!
Jonuz Rukiqi, kur e dëgjoi,
Një çifteli rapsodi ia dhuroi,
Me ca fjalë e këshilloi,
Drejt karrierës e udhëzoi.
Duke menduar për ardhmërinë,
La Vërbocin, shkoi n`Prishtinë,
Në RT Prishtina, u punësua,
Mbi dy dekada, aty ka punua.
Gjatë karrierës shumë vjeçare,
Këndoi në shumë treva shqiptare,
Në shumë koncerte e festivale,
Në ahengje e dasma familjare...
Ishte këngëtar ëmblematik,
Këndonte n`zhanrin folklorik,
Për melosin tonë burimor,
La një thesar t`pasur muzikor.
Me çiftelinë bashkëudhëtoi,
Me vëllezërit e vet ai këndoi,
Dhe me shumë tjerë këngëtarë,
Që i njihte populli shqiptarë.
Ky doajen, gojëbilbil,
Këndoi dhe me Bacën Qamil,
Me Tahir Drenicën të pandarë,
Një duet i famshëm legjendar!
Veprat e mëdha artistike,
I sollën shumë çmime publike,
Dekorata dhe shpërblime...
Që do t`mbesin në kujtime.
Më 19 shtator 2018 -të,
Hashim Shala ndërroi jetë,
Shuhet një yll, nga qielli muzikor,
Humb një kolos, folklori burimor.
Trupin e pajetë të Hashimit,
E përcollëm n`botën e amshimit,
Prej rapsodit për t`u ndarë,
Mijëra njerëz pjesë kanë marrë.
Për këtë urdhër që e jep Zoti,
Prej të gjithëve pikonte loti,
Me kurorë lulesh varrin ia mbuluan,
Për kontributin, referate i lexuan.
Të dashurit kurrë nuk vdesin,
Në zemrat tona të gjallë mbesin,
Veprat poetike dhe muzikore,
Do të mbajnë të gjallë prore!
Aty ndër lule ku je i shtrirë,
Prehu në paqe i dashur shahir.
Ne do të duam si gjithmonë,
Faleminderit, lamtumirë ikonë.
Hashim Shala, kantautor,
Mbi 60 -të vjet me pendë n`dorë,
Ke lind dielli, e perendon hëna,
Rapsod të tillë, s`lind më nëna!?
Kërçovë, shtator 2020
Më shumë nga Vahit Nasufi
- Malli Për Uskanën
- Ismet Peja, Doajen I Këngës
- Moj Kosovë Kala Qëndrese
- Legjendës Së Humorit
- Nexhmije Pagarushës
- Demir Krasniqi
- Sali Ramadani
- Malli I Prindërve
- Pof. Dr. Hasan Kaleshi
- Elegji Për Nënën
- Festat Kombëtare Në Mërgim
- Rapsodi Ali Krasniqi
- Tërmeti Turqi-Siri
- Shtëpia E Mërgimtarit
- Lamtumirë Zef Deda
- Nëna E Dëshmorit
Komente 0