Moj Kërçovë o i bukuri vend,
Krejt Europa ty t`përmend!
Bijë e bija kudo që shkojnë,
Emrin tënd e lartësojnë!

Një emër shumë i shquar,
Në moshë të re është larguar,
Jetoi larg, por, shumë të deshi,
Ai ishte Dr. Hasan Kaleshi.

Një figurë intelektuale,
Me famë t`lartë internacionale!
Më 7 maras 1922, lindi gjeniu,
Nga Hajrija dhe Afmet Efendiu.

Rrjedh nga një familje bujare,
Besimtare dhe atdhetare,
Nga një vatër dijetarësh,
Patriotësh dhe intelektualësh.

Në vendlinje kreu shkollën fillore,
Mësimi mirë i shkonte për dore,
Dhjetë vjet kur i mbaroi,
Përmendësh Kur`anin e mësoi!

Në Shkup mësimet ka vazhduar,
Në medresenë është regjistruar,
Në gjysmën e parë aty mësoi,
Të dytën në Prishtinë e mbaroi.

Pas luftës mësimet i vazhdoi,
Orientalistikën e studioi,
Në Beograd në universitet,
Diplomoi n`vitin 1950 -të.

Hasan Kaleshi ishte kategorik,
Në Beograd, n`fakultetin filozofik,
Në vitin 1960 -të, doktoroi.
Njërën prej ëndrrave e realizoi!

Turkologjinë për të studiuar,
Në univesitet është regjistruar,
Në institutin e gjuhësisë,
Në Hamburg të Gjermanisë,

Ishte shkenctar, filolog,
Akademik, historian, teolog,
Etnograf, orientalist,
Kulturolog, publicist…

Mundi kurrë s`i shkoi kot,
Ai ishte dhe poliglot,
Gjuhët e huaja i vlersonte,
Shumë prej tyre i zotëronte!

Si arabishten, persishten,
Turqishten, frengjishten,
Gjermanishten, anglishten,
Serbishten, bullgarishten…

Në simpoziume ishte pjestar,
Mbi 40 herë pjesë ka marrë!
Dhe n`konferenca shkencore,
Të niveleve t`larta botërore!

Ligjëroi në shumë universitete,
Më të njohurit, në disa qytete!
Në Njy Jorg, qytetin univerzitar,
Në Kairo, Stamboll dhe Ankarë…

Në Paris, Romë, Vjenë,
Berlin, Hamburg, Mynhen,
Në Sofje dhe Athinë,
Në Tiranë dhe Prishtinë…

Botoi një mori studimesh,
Si kritika dhe përkëthimesh,
Shumë punime fetaro historik,
Me karakter letrar filozofik.

Përveç tjerash ai ka shkruar,
Për personalitete të shquar,
Të Lëvizjes Kombëtare,
Dhe të Kulturës Shqiptare…

Më 1976 -të, n`korrik më 19 -të,
Hasan Kaleshi ndërroi jetë,
Ky shkenctar kërçovar,
La pas vepra, plot një thesar!...

Për këtë njeri shumë të çmuar,
Kanë folur dhe kanë shkruar,
Këta vargje që ia kam kushtuar,
Sa një gotë ujë, etjen për të shuar!