Në udhën mister pa krye pa fundë
tshëm në oazë i heshtur pa buj
Cikje therëse gërryen e shkundë
Shkelmoj kripërat për një pikë ujë

Të strukur të dy retë kemi çati
të tkurrur pa një grimë shpresë
gdhirë e ngrysur as shi as stuhi
truk shuplake enigëm që s'vdes

dikur ishim ylber në universë
gjunjëzuam lakmitarët plot vrer
tani të huaj gjithçka mori tres
kthyer në dimër në akull mermer

përulur në ankth ndrydhur në lot
pauza frymimi si të zënë në grykë
provuam diellin përse rrëbesh sot
ishim si dy yje si ne s'kish të dytë

rrëmbem si pranverë ne ç'do stinë
bëhu fener si dritë për këto dy sy
shkrije ngricën të rrjedhë në gremin
në këtë botë jam me ty dhe për ty