vazhdoj udhëtimin e çuditshëm
rrugëve që nuk kan fundë
herë mes dritash të mahnitshme
herë errësirës trembur humbë

me një hejbe shekullore
përmbi supe m'ngaroi dada
me 3 maj kur n'jet m'solli
plot përpara e asgjë mbrapa

nga ajo ditë pareshtur ngas
dhe me jetën loz për trill
marr përpara dhe ec pas
një nga një n'hejbe maji

tash kuptohët të gjithë e dinë
hejbja shum peshon mbrapa
vdekur majet përmbi shpinë
zbusin gjunjët m'i bëjnë kallapa