Mijëra lule për ty mblodha,
Ti shpërndava nëpër flokë,
Ishin dreqkat aq të bukura,
Por ty s'ta kaluan dot.

Mijëra aroma u gërshetuan,
Sa dhe era u çudit,
Dhe i foli detit shtruar,
Sonte i dashur mos më prit.

Mijëra yje xhelozuan,
Se nuk zbrisnin dot në tokë,
Ah sa shumë u dëshpëruan,
Sa u mbytën krejtë në lotë.

Mijëra fjalë të pëshpërita,
Që mos ti dëgjojë njeri,
Përmbi supe lartë të ngrita,
Ta prekje qiellin vetëm ti.