Nuk do flas pêr veten time,
Po pêr disa tê tjerê,
Qê çdo gjëje qĕ shikojnĕ,
I japin shije, i japin vlerĕ.

Ca i flasin dashurisĕ,
Me bjeshkĕt e krahasojnĕ,
Ca mĕrgimit zemĕrthyer,
Qĕ me djallin e barazojnĕ,

Ca pĕr stinĕt vjershĕrojnĕ,
Qĕ largohen njĕ nga njĕ,
Malet si lumenjtĕ rafshojnĕ,
Qĕ veç binden e s'bĕjnĕ zĕ.

Ca tĕ tjerĕ ngjyrosin kombin,
E flamurin ngrenĕ mĕ lartë,
Sepse nderi i shqiptarit,
Nuk digjet as nĕ flakĕ,

Ca pĕr nĕnĕn, rrinĕ vajtojnĕ,
Qĕ u iku e s'kthehet mĕ,
Boshllĕkun qĕ lĕ nĕ shpirt,
Nuk e mbush dot asgjĕ,

Ca i shkruajnĕ tokĕs mĕmĕ,
Qĕ pa tĕ s'do egzistojnĕ,
Me lumenj, diell, hĕnĕ,
Njĕ grushtë baltĕ nga ajo kĕrkojnĕ,

Janĕ poetĕt e shpirtit tim,
Çdo ditĕ mĕ tepĕr i adhuroj,
Nē çdo varg e nĕ çdo strofĕ,
Vetveten takoj.