Elina Nebi-Plaku
Qiejt E Dimrit
Vjeshta e lodhur, nisë të shkojë...
Nuk çel lulja, barë më s'binë
Pemët e gjora, krejt i zhveshi...
Morì mjergullën, zagushin...
Qiejt dimri, seç i hapi
Mbi gjoksin e stinës tij
Herë të pastër, herë të vranët
Herë të ftohtë, me borë dhe shi...
Më pëlqen stina e dimrit
Batanijen të përqafojë
Ajri i pastër, mbush mushkërinë Erën e ftohtë e admirojë...
Dimri im, ti s'je i ashpër
Në Athinë ku unë jetoj
Ditët me grica, janë të rralla
Bora rrallë, na viziton...
Je i butë, ke ditë me diell
Dallga e detit, lehtë zhurmon
Më shumë pranverës i ngjan
Dhe trumcakun e gëzon...
Nuk çel lulja, barë më s'binë
Pemët e gjora, krejt i zhveshi...
Morì mjergullën, zagushin...
Qiejt dimri, seç i hapi
Mbi gjoksin e stinës tij
Herë të pastër, herë të vranët
Herë të ftohtë, me borë dhe shi...
Më pëlqen stina e dimrit
Batanijen të përqafojë
Ajri i pastër, mbush mushkërinë Erën e ftohtë e admirojë...
Dimri im, ti s'je i ashpër
Në Athinë ku unë jetoj
Ditët me grica, janë të rralla
Bora rrallë, na viziton...
Je i butë, ke ditë me diell
Dallga e detit, lehtë zhurmon
Më shumë pranverës i ngjan
Dhe trumcakun e gëzon...
Komente 0