Dashnia!
O njerëz, dashnia!
Veç me te munet me i kapërcy,
Ditët e vështina.

Me te munesh me përshku,
Shtigje t’pështina,
E, prap me prit mu kthy,
N’dete e shkretina.

Ajo di me t’msu,
Durimin e ledhatimin
T’mso me shiju,
Jetëzimin e përqafimin.

Momente t’vështina,
Plot me përvojë për vazhdimësi,
Po mune mi’ mbijetu,
Kët jet e ke fitu!

Munesh me përballu,
Lodhje e perëndime,
E, n’fun t’ditës ke për kë thu,
"Po shkoj n’shpin time!".