Sonte për çudi askënd nuk dua pranë,
Një letër dhe një laps t’i kem mbi tavolinë.
Dhe një gotë me verë, mënjanë.
E me heshtjen do ta ngre dollinë.

Ajo më përflak, në thellësi
Atje ku s’ka njeri e shpirti ndez vullkan,
Mendimet ngrohen plot ëmbëlsi, dashuri
Vera vjen e ëmbël, pranë teje më mban!

Një gotë e kuqe më ngjan me dashurinë
Zjarrin më ndez ndjenjat e më lumturon
Largoj retë e zeza, shoh qiellin tim
Tutje çoj mërzinë, ty të dëshiroj!

Nuk dua asgjë sonte, veç një gotë verë.
Se më shuan çdo stuhi, më qetëson,
Dhe sa herë murlanet zemrën ma rëndojnë,
Marr një gotë verë dhe erërat pushojnë.

Nuk jam më e varfër, e pasur jam tani,
Sa herë pi verë, nuk dua t’ia di,
Në bie dëborë apo fryn erë.
Bashkë në vatrën ndezur, dua të ri
Eja i dashur të pimë verë!