E gjeta një shteg
Pa mëndafsh, pëlhurë,
Zbres te zanafilla
Sokak i vjetër me gurë.

Fëmijëri të largëta…
Buzë një lumi të pa fat,
Ndriçon ditën hëna
As qytet as fshat!

Në sytë e një çuni
Lexon një emër, një fis,
Qiell pa fluturim pëllumbi
Tokën zbardhë një plis.

Tutje rrjedh një çezmë
Etjen shuan qyteti,
Shtëpi pa zot shtëpie
Sundon konti e mbreti.

Fëmijëri të largëta…
Lumi vaj mbi pëlhurë,
Një shteg gjej e dalë
Sokakut pa emër me gurë.