Vend ku refugjatët
Toplicës i thanë lamtumirë.
Ofshamë e fundit e nënës
" Ku mbete tani, o bir..."!

Vend ku harta u rrudh
Shtatë palë.
Pyetje e ngritur plaku:
" Kush vdiq a mbeti gjallë ".

Vend ku sot,
Kolonat kthehen si në ceremoni mortore.
Të gjithë të dyshimtë,
Rrihen nga shiu, flluska bore.

Vend ku shikimet prehen
Andej e këndej kufirit,
Andej dita skëterrë
Këndej duket një dritë e qiririt.

Merdare,
Plagë, lotë dhe frikë.
Sajon pikëllueshëm
Këtë barrë.
Sa afër aq larg,
As s'mund të të lë
As s'mund të ikë.

Merdar,
Herë më bën për të qeshur,
Herë për të qarë!

Sa në fillim,
Sa e vënë në bisht.
Dhembja jonë,
E gëzueshme, herë e trishtë!