Për ty sa shumë malli
Më mori Lupç.
Shtatin rrëzë mali
Në perëndim dielli skuq.

Për rrugicat tua të ngushta
Me ca lagje të shpërndara,
Në fillim nis e fundit
E në fund fillon e para.

Për vrapin pas lumit
Ku sytë lanë Kulina,
Për fluturimin e pëllumbit
Aty ku bashkohet Prishtina.

Për krenarinë tënde
Lirinë ta mbyllen nën dry,
Vehbi Kikaj thoshte:
"Shtëpia ime ka sy".

T'i dua shirat e pranverës
Ylberin urë mbi luginë,
Sa herë pak ngjyrë i mora
Ty të ta ngrisë poezinë!