Në këtë botë me mijëra ngjyra,
shoh njerëz me qindra fytyra,
gënjeshtrën e jehojnë si realitet,
kameleonë të ringjallur me maskota të shumëllojta,
jetën e kanë maskenball.
të rrahin krahun e ta therin shpinën,
të buzëqeshin e pastaj kafshojnë si nepërkë,
botë e marrë e botë e ndyrë,
vallë, A kanë këta njerëz
ndonjëherë,
vetëm të veten fytyrë?
Luajnë lojëra të ndyra,
rolet i ndërrojnë sipas interesit,
kënaqen me fatkeqësitë e dikujt,
bëhen kinse ndjejnë dhembjen,
por as që e njohin ndonjëherë,
vetëm të mos u bie në kurriz të tyre
se për të tjerët as që marrin erë.