O perëndim i përgjakur diellor,
Të lutem varrosmë me afshin zjarror,
Mes qiellit dhe erës të sertë e të fortë,
Të qaj sa të nginjem me sytë mbi tokë.
Me fyellin e ëmbël, që zemrat i vel,
Një mall dua sot ta zbut, përkëdhel.
Ta zbut sadopak me duart e ashpruara,
Në shpirtrat e vuajtur, në zemrat e coptuara;
Të ndizem, të digjem në detin vajtim,
Nën shira prej fjalësh që s'njohin kursim;
Nën shira të lindur tamam në dru-arrë,
Q'ësht' djep që përkund heronj, luftëtarë.