Është një midisje
mistike e mistershme
krejt e pamatshme
Si mjegulla,
reja,
rrufeja
mes qiellit dhe tokës
Si muzgu i bronxtë
mes ditës dhe natës
si çasti mes çastesh
me pritje shekujsh…

Është ajo gjendje e midistë
ngjasuar mëdyshjes
si zgrip
mes ferrit a parajsës
Si frikë
për diçka prej diçkasë
nga asgjë dhe gjithçkasë
Si fije e hollë ekuilibri
ku varet shpirti…

Kjo e midisme
si etje, mekje
dhe jetë, dhe vdekje
Si vjolë e kryqëzuar
mes të kuqes e blusë
Si hapi
i thembrës tek pragu
e tjetrës në buzë
Si ajri
që shtypet ndë lëkurë…

Një midis
i shenjtë sa jeta
i truar si jeta
ku krijohet e flijohet bota…